Encyclical Dec 5/18 2002 (Greek)

Details

By Metropolitan Pavlos of America

5η/18η Δεκεμβρίου, 2002

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
Πρός
Τόν ἱερόν κλῆρον καί τόν εὐσεβῆ λαόν
Τῆς ἐν Ἀμερικῇ Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων
Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν (Παλαιοημερολογιτῶν)

Πατέρες καί ἀδελφοί,

Ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ νά εἶναι πάντοτε μαζί σας.

1. Ὁ ἠγαπημένος μαθητής τοῦ Κυρίου μας, ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης, γράφει στήν Α’ Καθολική ἐπιστολή του:

«Παιδία, ἐσχάτη ὥρα ἐστί, καί καθώς ἠκούσατε, ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται, καί νῦν ἀντίχριστοι πολλοί γεγόνασιν• ὅθεν γινώσκομεν ὅτι ἐσχάτη ὥρα ἐστίν• ἐξ ἡμῶν ἐξῆλθον, ἀλλ’ οὐκ ἦσαν ἐξ ἡμῶν• εἰ γάρ ἦσαν ἐξ ἡμῶν, μεμενήκεισαν ἄν μεθ’ἡμῶν• ἀλλ’ ἵνα φανερωθῶσιν ὅτι οὐκ εἰσί πάντες ἐξ ἡμῶν» (Α’ Ἰωάν. 2, 18-19).

Δηλαδή, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος μᾶς προειδοποιεῖ λέγοντας: «Παιδιά μου, εἶναι ὥρα κρίσιμος καί γεμάτη ἀπό κινδύνους ἡ σημερινή ἐποχή. Καθώς ἀκούσατε ἀπό τό εὐαγγελικό κήρυγμα, πρόκειται νά ἔλθη ὁ ἀντίχριστος. Τώρα ἔχουν ἀναφανεῖ πολλοί αἱρετικοί, πρόδρομοι τοῦ ἀντιχρίστου. Ἐξ αὐτοῦ μαθαίνουμε ὅτι ἡ ἐποχή μας εἶναι ἐποχή κρίσιμος.

Οἱ αἱρετικοί ἀπό ἡμᾶς τούς χριστιανούς χωρίσθησαν καί βγῆκαν ἔξω τῆς Ἐκκλησίας. Ἀλλά, δέν ἦσαν πράγματι ἀπό ἡμᾶς. Δέν ἦσαν ποτέ ΓΝΗΣΙΑ μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Διότι ἄν πράγματι ἦσαν ἀπό ἡμᾶς καί ΓΝΗΣΙΑ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, θά εἶχαν μείνει μαζί μας. Ἀλλά ἔφυγαν καί βγῆκαν ἀπό τήν Ἐκκλησία, διά νά φανερωθοῦν ὅτι ὅλοι τους δέν εἶναι ἀπό ἡμᾶς, δέν εἶναι ΓΝΗΣΙΟΙ Χριστιανοί» (Π. Τρεμπέλα, Ἡ Καινή Διαθήκη, μετά συντόμου ἑρμηνείας, σελ. 995).

2. Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, τό Εὐαγγέλιον, πού περιέχει τ’ ἀνωτέρω λόγια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, μᾶς διδάσκει γιά τόν κίνδυνο πού ἀντιμετωπίζουν οἱ ΓΝΗΣΙΟΙ Χριστιανοί ἀπ’ ὅσουν φεύγουν ἀπό τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Καί αὐτοί εἶναι οἱ αἱρετικοί καί οἱ διάφοροι σχισματικοί.

Ὁ μέγιστος ἐχθρός τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὁ διάβολος, ὁ ὁποῖος ἀπό φθόνο μᾶς ἐξέβαλε ἀπό τόν Παράδεισο. Ὁ Χριστός μέ τήν θεία ἐνανθρώπησί Του, τήν σταύρωσι καί τήν ἀνάστασί Του ἀποκατέστησε τήν φιλία μας μέ τόν Θεό, ἱδρύοντας τήν Ἐκκλησία Του, πού εἶναι ἡ κιβωτός τῆς σωτηρίας μας.

Τήν σημασία τῆς Ἐκκλησίας τονίζουν ἰδιαίτερα οἱ ἅγιοι Πατέρες, λέγοντας ὅτι «ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία, δέν ὑπάρχει σωτηρία» (Ἅγιος Κυπριανός). Γιά νά μᾶς στερήση αὐτή τήν σωτηρία ὁ διάβολος, ἔσπειρε στόν κόσμο τίς διάφορες αἱρέσεις καί τά σχίσματα. Οἱ αἱρετικοί καί οἱ σχισματικοί εἶναι τά ὅργανα τοῦ διαβόλου, διά τῶν ὁποίων προσπαθεῖ νά μᾶς βγάλη ἀπό τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί ἔτσι νά μᾶς στερήση τήν σωτηρία μας.

3. Τέτοιες αἱρέσεις καί σχίσματα φάνηκαν ἀπό τήν ἐποχή ἀκόμη τῶν πρώτων Χριστιανῶν, ὅπως τοῦ Ἀρείου, τοῦ Νεστορίου, τῶν Μονοφυσιτῶν, τῶν εἰκονομάχων, τῶν Φράγκων, καί ἄλλων πολλῶν.

Κάθε φορά πού ἐμφανίζονταν μιά νέα αἵρεση ἤ σχῖσμα, ἡ Ἐκκλησία ἀπέκοπτε τούς αἱρετικούς αὐτούς καί σχισματικούς ἀπό τό σῶμά της καί δέν τούς μετέδιδε τά ἅγια μυστήριά της, προπαντός δέ τήν Θεία Κοινωνία, μέχρι νά μετανοήσουν καί νά ἐπανέλθουν στούς κόλπους της, δηλ. μέχρι νά ἀποκτήσουν πάλι τήν Ὀρθόδοξη πίστι καί ὁμολογία.

Ἡ κάθε αἵρεση ζημίωσε τήν Ἐκκλησία. Περισσότερο ὅμως ἀπό ὅλες τίς αἱρέσεις ζημίωσε τήν Ἐκκλησία μας, ἀλλά καί τό Γένος μας, ἡ αἵρεση τῶν Φράγκων, οἱ ὁποῖοι ἀπό τό ἔτος 1054 μ.χ., πού ἀφορίσθησαν ὡς αἱρετικοί ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, δέν ἔπαυσαν νά πολεμοῦν τήν πίστη ἡμῶν τῶν ΓΝΗΣΙΩΝ Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν καί νά προσπαθοῦν νά ἀποσπάσουν μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας.

Χρησιμοποίησαν τά πλέον ὕπουλα, ἐπικίνδυνα καί ἀνέντιμα μέσα γιά νά παρασύρουν τούς Ὀρθοδόξους στήν πλάνη καί κακοδοξία, προκειμένου νά φραγκέψουν. Ἕνα ἀπό αὐτά τά μέσα πού χρησιμοποίησαν οἱ Φράγκοι ἦταν καί τό φράγκικο ἡμερολόγιο, τό ὁ ποῖο προσπάθησαν νά ἐπιβάλουν στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τόν 16ο αἰῶνα. Ὅμως οἱ Ὀρθόδοξοι Πατριάρχες μέ τρεῖς τοπικές Συνόδους, πού ἔγιναν τά ἔτη 1582, 1587 καί 1592, κατεδίκασαν τό νέο ἡμερολόγιο καί διεκήρυξαν ὅτι ὅποιος Ὀρθόδοξος θά τό ἀκολουθήση, αὐτός ἀποκόπτεται ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καί παύει νά εἶναι Ὀρθόδοξος.

Ἀτυχῶς, στήν Ἑλλάδα, τό 1924, ὁ τότε Ἀρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, μέ τούς ἐπισκόπους του, θέλησε νά φραγκέψη τόν Ὀρθόδοξο λαό. Ὁ λαός ὅμως τοῦ Θεοῦ, οἱ ΓΝΗΣΙΟΙ Ὀρθόδοξοι ἀντέστησαν καί ἔτσι ἕνα μεγάλο μέρος του παρέμειναν πιστά μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι «ἡ Μία Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική» Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, αὐτή στήν ὁποία μέ τήν χάρι τοῦ Θεοῦ, ἀνήκουμε ἐμεῖς οἱ ΓΝΗΣΙΟΙ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί.

4. Τό γεγονός αὐτό ὅτι δηλ. ἀνήκουμε στήν «Μία Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία» ἔχει γιά μᾶς ἰδιαίτερη σημασία, γιατί ἡ Ἐκκλησία αὐτή εἶναι ἡ κιβωτός τῆς σωτηρίας μας, πού εἶναι ὁ σκοπός καί ὁ προορισμός μας ἐδῶ στήν γῆ.

Τίποτε ἄλλο δέν μπορεῖ νά σώση τόν ἄνθρωπο ἐκτός ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Αὐτή εἶναι ἡ πύλη τοῦ Παραδείσου.

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες μᾶς διδάσκουν πώς μόνο τά μυστήρια πού τελοῦνται μέσα στούς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἔχουν χάριν καί σώζουν ὅσους εἶναι Ὀρθόδοξοι.

Δηλαδή, γιά νά λάβη ἕνας ἄνθρωπος τήν χάριν τῆς σωτηρίας ἀπαιτοῦνται δύο πράγματα: Πρῶτον, νά ζητᾶ τήν χάριν αὐτήν πού ὑπάρχει μόνον στά μυστήρια, καί ἱδιαίτερα τῆς Θείας Εὐχαριστίας, πού τελοῦνται μόνο στήν «Μία Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία» πού εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῶν ΓΝΗΣΙΩΝ Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, καί Δεύτερον, αὐτός πού θέλει νά λάβη τήν χάριν τῆς σωτηρίας, πρέπει νά εἶναι μέλος ΓΝΗΣΙΟΝ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Δέν πρέπει νά εἶναι αἱρετικός ἤ σχισματικός! Γιά τόν λόγο αὐτό, οἱ ΓΝΗΣΙΟΙ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί δέν ἐπιτρέπεται νά μεταβαίνουν σέ ναούς αἱρετικῶν ἤ σχισματικῶν νά κοινωνήσουν, διότι ἁμαρτάνουν βαρύτατα, ἀποκόπτοντες ἔτσι τόν ἑαυτόν τους ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Γιά τόν ἴδιο λόγο, οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἀπαγορεύουν καί σέ αἱρετικούς ἤ σχισματικούς νά κοινωνοῦν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων σέ ναούς τῆς Ἐκκλησίας μας, διότι ἀντί νά πάρουν χάριν σωτηρίας, παίρνουν «πῦρ καταναλίσκον» (Ἑβρ. 12, 29), δηλ. φωτιά πού κατακαίει ὅσους τολμοῦν νά κοινωνήσουν διότι εἶναι αἱρετικοί ἤ σχισματικοί.

5. Ἡ ἐποχή μας εἶναι ἐποχή τοῦ ἀντιχρίστου, ὅπως λέγει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης. Ὁ Ἀντίχριστος ἐργάζεται γιά τήν παγκοσμιοποίησι τῆς ἀνομίας, τῆς ἁμαρτίας, τῆς ἀποστασίας, τῆς πλάνης καί τῆς κακοδοξίας. Ὁ Οἰκουμενισμός, ὁ ὁποῖος σήμερον ἔχει παρασύρει πολλούς ἀνθρώπους, εἶναι ἀποτέλεσμα αὐτῶν τῶν καταστάσεων. Εἶναι ἔργον τοῦ ἀντιχρίστου καί τῶν ὀπαδῶν του. Ὁ Οἰκουμενισμός αὐτός θέλει νά καταβροχθίση καί τά τελευταῖα πρόβατα τοῦ Χριστοῦ, πού εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ΓΝΗΣΙΟΙ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Γι’ αὐτό ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι παναίρεσι.

Πρό τοῦ μεγάλου αὐτοῦ κινδύνου, ἡμεῖς, ὡς ἐπίσκοπος καί ποιμήν τῆς ἐν Ἀμερικῆ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ταχθέντες ἀπό Θεοῦ νά προφυλάξωμεν τό ποίμνιόν Του ἀπό τούς αἱρετικούς καί σχισματικούς, πού ἔθεσαν τόν ἑαυτόν τους ἐκτός Ἐκκλησίας, καλοῦμεν τά πιστά τέκνα τῆς Ἐκκλησίας μας νά μήν προσέρχονται σέ ναούς αἱρετικῶν ἤ σχισματικῶν διά νά κοινωνήσουν. Νά κοινωνοῦν μόνον σέ ναούς πού ἀνήκουν στήν Ἐκκλησία μας, πού ἐδῶ στήν Ἀμερική εἶναι μόνον οἱ ἱεροί ναοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γ.Ο.Χ. Ἀμερικῆς. Νά ἔχουν τήν ἄδεια ἀπό τόν πνευματικό τους, ὁ ὁποῖος πρέπει καί αὐτός νά εἶναι κληρικός ἀνήκων στήν Ἐκκλησία μας, ἀφοῦ προηγουμένως ἐξομολογηθοῦν καί νηστεύσουν κατά τά διατεταγμένα. Ἄνθρωποι πού δέν ἔχουν τήν Ὀρθόδοξη πίστι καί ὁμολογία, εἶναι δηλ. αἱρετικοί, οἰκουμενισταί, σχισματικοί, ψευδοπαλαιοημερολογῖται, κλπ, δέν γίνονται δεκτοί στούς ναούς μας πρός μετάληψιν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, ὅπως πολλάκις ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας μας ἔχει ὁρίσει.

6. Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλά καί ἡμεῖς ὡς ἐπίσκοπος Ἀμερικῆς, δέν διώχνουμε κανέναν ἀπό τήν Ἐκκλησία μας, πού θέλει νά ἐπιτύχη τήν σωτηρία του. Τήν σωτηρία του ὅμως θά τήν πετύχη ὅπως θέλει ὁ Χριστός καί ὄχι ὅπως θέλει ὁ καθένας. Γι’ αὐτό, ὅσοι θέλουν νά κοινωνοῦν στούς ναούς μας πρέπει νά ἐντάξουν τόν ἑαυτόν τους καί αὐτοί στούς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὡς ΓΝΗΣΙΟΙ Χριστιανοί, καί μέ τήν ἄδεια τοῦ πνευματικοῦ τους καί ὕστερα ἀπό κατάλληλη προετοιμασία, εἶναι πάντοτε εὐπρόσδεκτοι στό μυστήριο τῶν μυστηρίων πού εἶναι ἡ Θεία Κοινωνία. Ἡ Θεία Κοινωνία μεταδίδεται στούς πιστούς ὕστερα ἀπό τήν προειδοποίησι τοῦ λειτουργοῦ: «πρόσχωμεν˙ τά ἅγια τοῖς ἁγίοις»! Δηλ. τά «ἅγια» πού εἶναι τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ μποροῦν νά τό λάβουν «οἱ ἅγιοι» πού σέ καμμία περίπτωση δέν μπορεῖ νά εἶναι οἱ αἱρετικοί καί σχισματικοί. Καί ὁ Κύριος προτοῦ παραδώσει στούς Ἀποστόλους τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας στόν Μυστικό Δεῖπνο, ἐτέλεσε αὐτό ἀφοῦ προηγουμένως ἄφησε νά φύγη ὁ Ἰούδας καί ἐκοινώνησε μόνον τούς λοιπούς ἔνδεκα μαθητάς Του.

7. Οἱ κληρικοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀμερικῆς ἐντέλλονται διά τήν αὐστηράν τήρησιν τῆς παρούσης Ἐγκυκλίου.

Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί Πατρός καί ἡ κοινωνία τοῦ ἁγίου Πνεύματος εἴη μετά πάντων ὑμῶν.

Ὁ Μητροπολίτης
+ ὁ Ἀμερικῆς ΠΑΥΛΟΣ