Ἀγαπητὰ τέκνα ἐν Κυρίῳ,
Χριστὸς Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Αὐτὲς τὶς ἅγιες ἡμέρες, γιορτάζουμε τὰ δύο μεγαλύτερα γεγονότα τῆς Πίστεώς μας: τὸν θάνατο τοῦ Χριστοῦ στὸν Σταυρὸ καὶ τὴν ἔνδοξή Του Ἀνάσταση ἀπὸ τὸν τάφο τὴν τρίτη ἡμέρα. Αὐτά εἶναι τὰ δύο μεγάλα μυστήρια πάνω στὰ ὁποῖα βασίζεται ὅλη ἡ ζωή μας ὡς Χριστιανοί. Καὶ εἶναι ἡ συμμετοχή μας σ΄ αὐτὰ τὰ μυστήρια ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο ἑνωνόμαστε μὲ τὸν Χριστὸ καὶ κληρονομοῦμε ζωὴ αἰώνιο. Συμμετέχουμε στὰ γεγονότα αὐτὰ καὶ μὲ τὸν δικὸ μας προσωπικὸ ἀγῶνα καὶ μέσα στὴ λειτουργικὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Ὅταν σηκώνουμε τὸν ἀτομικὸ μας Σταυρὸ καὶ γινόμαστε νεκροὶ στὴν ἁμαρτία, τότε ἀρχίζουμε νὰ κατανοοῦμε, ἐν μέρει, τὸ μεγαλεῖο τοῦ μυστηρίου τοῦ Σταυροῦ, τὸ ὁποῖο εἶναι τὸ μυστήριο τῆς σωτηρίας μας. Ὅταν συσταυρωθοῦμε μαζὶ μὲ τὸ Χριστὸ καὶ νεκρωθοῦμε στὴν ἁμαρτία, ἀνασταινόμαστε μαζί Του σὲ μιὰ καινούργια ζωὴ ἀρετῆς καὶ ἁγιότητας. Αὐτὴ τὴν πραγματικότητα ζοῦμε συμβολικὰ κατὰ τὴν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσσαρακοστῆς καὶ τοῦ Πάσχα. Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Νηστείας, νεκρώνουμε τὰ σαρκικὰ μας μέλη καὶ πεθαίνουμε μαζὶ μὲ τὸ Χριστὸ πάνω στὸ Σταυρό. Καὶ τώρα, ἀνακηρύττοντας χαρούμενα τὴν Ἀνάστασή Του, παίρνουμε μιὰ γεύση τῆς γλυκύτητας τῆς Οὐρανίου Βασιλείας.
Εἴμαστε ἀκόμη ἀδύνατοι καὶ ἁμαρτωλοὶ ἄνθρωποι, ἀλλά ἄν ἀνοίξουμε τὶς καρδιὲς μας στὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, τότε κι ἐμείς, μαζί μὲ τὸν Χριστό, πατᾶμε πάνω στὴν κυριαρχία τοῦ διαβόλου. Ὁ Σωτήρας μας Ἰησοῦς Χριστὸς δὲν ντρέπεται νὰ μᾶς κάνει ἕνα σῶμα μὲ τὸν Ἑαυτό Του καὶ νὰ μᾶς πάρει συγκληρονόμους στὴ Βασιλεία Του. Γι’ αὐτό τὸν σκοπὸ καὶ ταπείνωσε τὸν Ἑαυτό Του γιὰ χάρη μας, «καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος, ἐταπείνωσεν Ἑαυτόν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ» (Φιλιπ. β':8).
Ὁ Σωτήρας μας καταδέχθηκε νὰ ὑποφέρει τὸν σταυρικὸ θάνατο, ὁ ὁποῖος στὸν ἀρχαῖο κόσμο θεωρεῖτο μία ἀπό τὶς πιὸ ἀτιμωτικὲς θανατικὲς ποινές. Ὑπέφερε πάνω στὸ Σταυρὸ γιὰ νὰ λυτρώσει τὸ ἀνθρώπινο γένος, καὶ γιὰ νὰ μᾶς δείξει ὅτι τόσο πολὺ μᾶς ἀγαπάει ὁ Θεός, ποὺ θέλησε καὶ νὰ πεθάνει ἀκόμη μὲ ὀδυνηρὸ κι ἐξεφτελιστικὸ θάνατο γιὰ μᾶς. Ἐν τούτοις, ἦταν διὰ μέσου τοῦ θανάτου Του καὶ τῆς Ἀναστάσεώς Του ποὺ ὁ Κύριός μας νίκησε τὸν θάνατο καὶ μᾶς χάρισε ζωὴ αἰώνια. Νὰ, λοιπόν, γιὰ ποιὸ λόγο ἡ Ἐκκλησία μας ψάλλει στὸν Πασχάλιο Ὕμνο της “Ἰδού, γάρ, ἦλθε διὰ τοῦ σταυροῦ χαρὰ ἐν ὅλῳ τῶ κόσμῳ”! Μετὰ ἀπὸ τὴ Σταύρωση τοῦ Χριστοῦ, ὁ Σταυρὸς ἔπαψε νὰ εἶναι σύμβολο ἀτιμώσεως κι ἔγινε, ἀντιθέτως, σύμβολο χαρᾶς καὶ νίκης. Πράγματι, ὁ Χριστός ἀλλάζει τὰ πάντα! Αὐτὸ ποὺ εἶναι ταπεινωμένο, ὑψώνεται! Αὐτὸ ποὺ εἶναι λεκιασμένο μὲ κόκκινο, γίνεται λευκό!
Ἀδελφοὶ καὶ Ἀδελφὲς ἐν Χριστῶ! Ἔχουμε πλέον διαβεῖ τὴν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἔχουμε περάσει ἀπὸ τὸν θάνατο στὴ ζωὴ κι ἀπὸ τὴ γῆ στόν οὐρανό.Ἔχουμε φύγει ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο τῶν παθῶν κι έχουμε φθάσει στὴ γῆ τῆς ἐπαγγελίας τοῦ Ἰσραήλ. Ἔχουμε γίνει ἅγιο ἔθνος, ἐκλεκτὸς λαός, πολίτες τῆς Ἄνω Ἱερουσαλήμ.Τώρα ἔχει ἀναστηθεῖ ὁ Σωτήρας μας! Τώρα μᾶς ἔχει στερεώσει στὴν σωτηρία! Τώρα ἔχει φανερωθεῖ ἐντὸς μας! Τώρα πλέον εἴμαστε πράγματι συγκληρονόμοι μαζὶ μὲ τὸν Σωτῆρα μας Ἰησοῦ Χριστό, τὸν Νικητὴ τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου. Δική Του ἄς εἶναι ἡ δόξα γιὰ πάντα.
Ἀγαπητοί,
Χριστός Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Διάπυρος εὐχέτης πάντων ὑμῶν πρός Κύριον.
† ὁ Βοστώνης Δημήτριος
A Rejoinder to Fr. Basil Gregoriates and an Apology for Breaking Communion with Ecumenist Bishops
In every age the devil tempts the faithful by various means: persecutions, foreign invasions, the lure of worldly seduction. Among his most effective snares are heresy and schism which, by separating Christians from the Church, lead them away from Christ and into spiritual deception and apostasy. Read more...
Jonesboro is a town located near the Eastern border of Arkansas, with a population of approximately 60,000. From a human standpoint, it’s not the most likely candidate for a traditional Orthodox mission, but for an Orthodox Christian who orders his priorities around Christ and His Church, it makes perfect sense. Read more...
2023 Youth Conference
Please join us for the 2023 youth conference in Chicago, IL! To learn more, visit the home page or visit the conference website.
Q. In considering becoming part of the GOC in America, I am getting warnings from various circles that the attitude of GOC people is that of being “walled off,” “arrogant,” “judgmental,” and “in your face” toward those not in the Genuine Orthodox Church, with accusations such as “World Orthodox” priests are “not even Christians” and the like. Could you give me your personal, realistic assessment of this dynamic and possibly refer me to an official statement on how GOC members should and do relate to and communicate with those in “World Orthodoxy”? Read more...